[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Jonatan DünkelChronologiczna listadogmatów katolickichniezgodnychz Pismem ŚwiętymPodane na początku każdego akapitu daty są w niektórych przypadkach przybliżone.320r- Za cesarza Konstantyna chrześcijaństwo stało się oficjalną religią Imperium Rzymskiego. Wtedydo Kościoła weszło wielu połowicznie nawróconych pogan, którzy czcili dalej pogańską Królową Niebios(Izyda, Diana, Kali), tyle że pod imieniem Maryi, celebrowali pogańskie święta pod chrześcijańskiminazwami, czcili dalej obrazy, posągi i bożki, ale pod imionami świętych (męczenników), np. kult Dionizosaprzeniesiono na św. Dionizego, a kult Izydy na św. Izydora. Wszystko to nie miało oparcia w PiśmieŚwiętym, co otwarcie przyznaje ksiądz W. Zaleski pisząc: "W Nowym Testamencie nie mamy świadectwpotwierdzających cześć wizerunków".(1) Przykazanie Boże zakazuje takiego kultu: "Nie będziesz czyniłżadnej rzeźby ani żadnego obrazu... oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył" (Wyj.20:4-5). Pan Jezuspolecił nam oddawać cześć Bogu wyłącznie w duchu i prawdzie, nie zaś poprzez przedmioty wykonaneludzką ręką (Jan 4:23-24). Czasem usprawiedliwia się to mówiąc, że święte przedmioty tylko symbolizująBoga, ale poganie, którzy je czcili też tak wierzyli, a jednak Bóg nazywał ich praktyki bałwochwalstwem(Iz.44:9-20).321r- Konstantyn Wielki, którego rodzina czciła bożka słońca zwanego Sol Invictus, gdy zacząłprzewodzić soborom chrześcijańskim, wywyższył specjalnym edyktem pogańskie święto słońca - niedzielę:"W czcigodny dzień Słońca [venerabili die Solis], niech urzędnicy i mieszkańcy miast wypoczywają, zaśwszystkie sklepy i warsztaty niech będą pozamykane."(2) Prof. Aleksander Krawczuk trafnie zauważył:"Można rzec bez przesady, że edykt Konstantyna obowiązuje w większości krajów świata aż po dzieńdzisiejszy; ów bowiem 'dies Solis' to oczywiście nasza niedziela."(3) Do kultu słonecznego wciąż nawiązujenazwa niedzieli w niektórych językach (np. ang. Sunday, niem. Sonntag). W pierwszych wiekachchrześcijanie święcili siódmy dzień tygodnia - sobotę, zgodnie z IV przykazaniem Bożym (Wyj.20:8-11). Zczasem wielu z nich zaprzestało tego (zwłaszcza w Rzymie), ale nie ze względów teologicznych, lecz abyuniknąć prześladowań skierowanych przeciw Żydom, którzy byli znani ze święcenia sabatu, dlatego teżRzymianie mylili z nimi chrześcijan. Drugą przyczyną była popularność dnia słońca wśród pogan, którychKościół chciał za wszelką cenę pozyskać. Jeszcze jednak w V wieku historyk chrześcijański napisał: "Mimo,że wszystkie kościoły na całym świecie mają nabożeństwo co tydzień w sabat, to chrześcijanie wAleksandrii i Rzymie, na podstawie jakiejś starodawnej tradycji, zaprzestali tego."(4)431r- Sobór w Efezie przemianował Maryję z Christotokos, a więc "matka Chrystusa", na Theotokos -"Matka Boska".(5) Tytuł ten jest niestosowny, gdyż sugeruje, że Maryja urodziła Boga, zaś człowiek niemoże urodzić Boga - stworzenie nie może urodzić Stworzyciela. Słowo Boże mówi, że Jezus "chociaż był wpostaci Bożej" wyparł się boskości (Flp.2:6-7) i narodził jako człowiek. I tak jak Jego ludzka natura niemiała ojca, tak też Jego boska natura nie miała matki! Co znamienne, Efez, gdzie uchwalono ten dogmat, byłstolicą kultu Królowej Niebios - Diany. Poganie stawiali jej kapliczki przy drogach, a jej wizerunkiumieszczali w domach na długo zanim zwyczaje te powiązano z kultem Maryi.500r- Duchowni Kościoła rzymskiego zaczęli wyróżniać się ubiorem od innych wierzących, choćwcześniej ubierali się tak jak urzędnicy państwowi, a więc podobnie jak reszta społeczeństwa.508r- Pierwszy katolicki król Franków - Chlodwik pokonał resztki Wizygotów, co pozwoliło papiestwupodporządkować sobie niemal całą Europę Zachodnią. Odtąd władze świeckie podlegały Kościołowi.(6)Prorocy Boży nazywali zawsze taki związek między Kościołem a władzą świecką "nierządem" (Jer.2:20-31;Ez.16:17-19; Oz.2:5) i "obrzydliwością" (Apok. 18:9). Daniel zapowiedział, że ten stan przetrwa 1290 lat(Dan.12:11), a więc do 1798 roku. I faktycznie, ta sama Francja, której wojska w 508 roku pomogłypapiestwu uzyskać wpływ na władze świeckie Europy, dokładnie w 1290 lat później, w 1798 roku,zlikwidowała państwo papieskie, zadając mu tzw. "śmiertelną ranę" (Apok.13:3), a Rewolucja Francuskawprowadziła rozdział Kościoła od państwa, który w wielu państwach świata trwa do dziś z korzyścią dlapaństwa i dla Kościoła.538r- Dzięki odsunięciu ariańskich Ostrogotów z Rzymu wszedł w życie dekret cesarza Justyniana,który stawiał biskupa Rzymu ponad innymi biskupami. Biskupi rzymscy, aby wzmocnić swe roszczenia dowładzy nad całym chrześcijaństwem powoływali się na sukcesję apostolską, wywodząc ją od Piotra, choćpierwszym biskupem Rzymu nie był Piotr, lecz niejaki Linus. Apostoł Piotr nigdy nie był biskupem Rzymu.Sukcesja apostolska jest czystą spekulacją, której Biblia nie potwierdza, zaś historia ją podważa, gdyżczasem dwie, trzy osoby naraz piastowały urząd papieża, ekskomunikując się nawzajem, nabywając lubsprzedając tron papieski za pieniądze, jak na przykład papież Benedykt IX (1032-45), który sprzedał swójurząd Grzegorzowi VI (1045-6). Nie sposób więc mówić o jakiejkolwiek sukcesji apostolskiej w Rzymie.538r- Podczas synodu w Orleanie, Kościół rzymski wydał bardziej rygorystyczne prawo niedzielne niżedykt Konstantyna z 321 r. zakazując w niedzielę wszelkich prac.(7) Prorok Daniel zapowiedział, żeodstępcza moc religijna poważy się w średniowieczu na zmianę IV przykazania Bożego, a więc tego, którewiąże się z czasem: "Będzie zamierzał zmienić czasy i Prawo" (Dn.7:25). Kardynał J. Gibbons przyznaje tootwarcie: "Oczywiście, Kościół katolicki twierdzi, że zmiana sabatu na niedzielę była jegodziełem."( Przykazanie IV w przekładzie ks. Jakuba Wujka brzmi tak: "Pamiętaj, abyś dzień sobotni święcił.Sześć dni robić będziesz i będziesz wykonywał wszystkie roboty twoje; ale siódmego sabat Pana, Bogatwego, jest: nie będziesz wykonywał weń żadnej roboty... Przez sześć dni bowiem czynił Pan niebo i ziemię,i morze, i wszystko, co w nich jest, a odpoczął dnia siódmego; i dlatego pobłogosławił Pan dniowisobotniemu i poświęcił go." (Wyj.20:8-11).590r- Pierwsi chrześcijanie modlili się wyłącznie do Boga. W późniejszych wiekach jednak zaczętomodlić się i szukać pośrednictwa u świętych i Maryi. Biblia uczy jednak wyraźnie, że jedyną osobą przezktórą możemy przyjść do Ojca jest Jezus Chrystus: "Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik międzyBogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus" (1Tym.2:5). Jezus sam powiedział: "Ja jestem droga i prawda, iżywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze Mnie" (Jan 14:6). Słowa "tylko przeze Mnie" wykluczająpośrednictwo żywych (np. kapłanów), zmarłych (np. świętych czy Maryi), niebiańskich istot czy duchowychprzewodników (np. aniołów). Jezus przestrzegł nas przed innymi pośrednikami: "Zaprawdę, zaprawdępowiadam wam, kto nie wchodzi przez drzwi do owczarni, lecz w inny sposób się tam dostaje, ten jestzłodziejem i zbójcą... Ja jestem drzwiami dla owiec" (Jan 10:1.7).593r- Papież Grzegorz I zaczął nauczać o czyśćcu - miejscu gdzie dusze zmarłych cierpią, dopóki niespłacą długu lub nie zostaną wykupione przez ofiary żywych. O czyśćcu nie ma jednak żadnej wzmianki wPiśmie Świętym. Kardynał N. Wiseman w swym wykładzie doktryn katolickich przyznaje to, pisząc, że wPiśmie Świętym czytelnik "nie znajdzie ani słowa o czyśćcu."(9) Zamiast o czyśćcu czytamy w nim:"Postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd" (Hebr.9:27). Ludzie otrzymają nagrodę lub karę przyzmartwychwstaniu, a nie zaraz po śmierci, jak wierzyli poganie. Pan Jezus powiedział: "Oto przyjdęwkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku." (Apok.22:12).595r- Papież Grzegorz I jako pierwszy nakazał represje wobec chrześcijan święcących siódmy dzieńtygodnia - sobotę, a wielu z nich żyło między innymi w Alpach oraz na Wyspach Brytyjskich, gdzie długonie sięgała moc Kościoła rzymskiego.(10)600r- Grzegorz I narzucił łacinę jako jedyny język używany do nabożeństwa, mimo że łacina nie byławówczas wszystkim znana. Nakaz ten był sprzeczny z Biblią, która zaleca, aby do nabożeństwa używaćtylko języka powszechnie zrozumiałego (1Kor.14:9).709r- Papieże każąc całować ludziom swe stopy wprowadzili pogański zwyczaj, niezgodny z naukami iduchem Ewangelii (zob. Dz.Ap.10:25-26; Apok.19:10; 22:9).787r- Sobór w Nicei dopuścił kult krzyża, relikwii i obrazów świętych, choć jeszcze synod w Elwirze(306 r.) orzekł, że "nie należy czcić obrazów, ani modlić się przed nimi". Dopuszczając kult obrazów irelikwii anulowano II przykazanie Boże, które go zakazuje (Wyj.20:3-6). Aby jednak wciąż zgadzała sięliczba przykazań Bożych (dziesięć) ostatnie przykazanie na dwie części, dlatego w katechizmach katolickichnie ma ono nawet podmiotu i brzmi: "Ani żadnej rzeczy, która jego jest". Następstwem tej zmiany wprzykazaniach Bożych był trwający do dziś kult relikwii i obrazów.1079r- Papież Grzegorz VII, który wywodził się z kręgów zakonnych, wprowadził celibat, któryprzedtem obowiązywał tylko zakonników. Do XI wieku duchowni mieli żony i dzieci, gdyż i apostołowiebyli żonaci, np. Piotr (Mat.8:14-15; 1Kor.9:5). Pismo Święte naucza bowiem, że duchownym czy biskupemmoże być tylko ten, kto się wcześniej sprawdził jako głowa rodziny: "Jeśli ktoś dąży do biskupstwa, pożądadobrego zadania. Biskup więc powinien być nienaganny, mąż jednej żony... dobrze rządzący własnymdomem, trzymający dzieci w uległości" (1Tym.3:1-4).1090r- Podczas pierwszych krucjat chrześcijanie przejęli na Wschodzie różaniec. Służył on poganom dozmawiania modlitw ku czci bogini Kali, czczonej na Wschodzie jako Dziewica i Królowa Niebios, dlatego [ Pobierz całość w formacie PDF ]